Terugblik op het eerste kwartaal van 2024

Het eerste kwartaal van 2024 is alweer voorbij. Time flies! In dit blog blik ik terug op de afgelopen drie maanden en blik ik kort vooruit op de komende maanden. Boy, er is een hoop gebeurd in deze eerste sprint van het jaar! Buckle up!


Waar was ik?

Dit is het eerste blog in langere tijd dat ik plaats. Bloggen was dus niet bepaald onderdeel van mijn leven in het eerste kwartaal van het jaar. Dat had diverse redenen:

  • Ik was TIRED AF;
  • perfectionisme (wie zit hier nou op te wachten?);
  • depressie was weer flink aanwezig; dat heb ik altijd rond die tijd extra erg;
  • een huizenjacht;
  • proefplaatsing;
  • einde (of verlenging?) WERKFIT-traject; onzekerheid dus;
  • voorbereiding WIA-keuring en de aftermath;
  • heb nog wat energieslurpende dingen gedaan (2 concerten);
  • oh en ik ging 4 dagen op retreat. AAAH!

Schrijven voor de proefplaatsing had voorrang. Heel fijn dat het me bakken inspiratie gaf voor eigen content, maar het was echt te veel. De proefplaatsing ging ook niet echt lekker en ik kon veel minder uren maken dan ik had gedacht en gehoopt. Het lukte gewoon niet.
Perfectionisme nam ook weer de overhand, dus áls ik al iets schreef, maakte ik het nooit af. Voor de proefplaatsing wel, na de nodige paniekaanvallen, maar de halve schrijfsels voor mijn eigen blog belandden veelal in een mapje “drafts”, dat ik beter “the graveyard” kon noemen.
Máár! In maart heb ik mijn sparkle weer teruggevonden, dus ik verwacht weer meer content in het volgende kwartaal! Ik merk dat het me energie kost (overprikkeling, pijn in mijn lijf en moe), maar ik vind het ook heel leuk, het geeft me een reden om op te staan en het zorgt voor wat structuur in mijn dag/week. Nu ik geen energie hoef te sparen voor allemaal stressvolle procedures en misschien weer moeten werken terwijl dat niet gaat, heb ik juist wél af en toe weer een spurt energie en inspiratie om te schrijven.

Dan nu even een recap per maand.

Januari

In januari was ik veel bezig met al mijn ideeën noteren, de proefplaatsing doen en uitzoeken hoe verder. Er waren nogal wat opties: verlenging proefplaatsing, verlenging WERKFIT-traject, WIA aanvragen, bijstand of BBZ aanvragen, voorsorteren op geen vangnet hebben en bedenken hoe ik het dan ga doen met mijn bedrijven met minimale/geen belastbaarheid. Naast mijn neurospiciness spelen er nog meer dingen. De depressie is altijd heftiger in de winter. Dat komt denk ik deels door de winter zelf en deels door niet zo prettige dingen die in die periode gebeurd zijn.
Daarnaast ging de huizenjacht door en in januari was hét huis gevonden! Dat was natuurlijk ook een hoop uitzoekwerk enzo. Omdat ik er toch wakker van lig, kan ik net zo goed zo nu en dan wat dingetjes uitzoeken voor mijn vriend (het is zijn huis).

Mijn kaart van de maand januari

Mijn kaart van januari uit de jaarlegging was Heks van water. Dit is een half vrouw, half vis die zich in de zee bevindt. Ze houdt een kom met water vast. We keken niet in het boekje naar de betekenis, maar moesten opschrijven wat de kaart in ons opriep. Ik schreef op dat het half/half bij mijn gevoel past dat ik me niet thuis voel in de maatschappij, dat ik anders ben. Die kom met water uit de zee liet me denken: geld/energie is letterlijk OVERAL om me heen en ik mag best mijn deel pakken.

In januari ging ik verder met de Money Mindset Mastery van Kim Munnecom en daar had ze het dus precies hierover. De les waar ik was gebleven, was een visualisatie die deze kaart beschreef. Het was dus exact het juiste moment om de cursus weer op te pakken, precies op dat punt in de cursus. Het voelde fijn om af en toe weer een lesje of visualisatie te kunnen doen. De cursussen met echt marketinginformatie lukten helemaal niet; persoonlijke ontwikkeling wel enigszins.

Verder heb ik me die maand met andere energieën omgeven – personen met een high energy – en ben ik daar zelf ook meer ingestapt. Ik ben in het vertrouwen gestapt dat alles loopt zoals het moet lopen en dat er altijd voor me gezorgd wordt. Maar bovenal dat ik óók voor mezelf kan zorgen in elk opzicht door naar mijn gevoel te luisteren. Dat klopt altijd.

Februari

In deze maand is de proefplaatsing afgerond. Ook hoorde ik van UWV dat het WERKFIT-traject niet werd verlangd, omdat ze geen potentieel zien. Dat kwam nogal hard binnen. Ik begon dan maar met de voorbereiding van de WIA-aanvraag, te beginnen met: heeft het wel nut om het aan te vragen? De vorige keer was het namelijk afgewezen en ik weet dat ze naar inkomensverlies kijken ipv naar hoe ziek/beperkt je bent. Uiteindelijk heb ik toch de aanvraag gedaan. Dat had ook nog heel wat voeten in de aarde, waaronder een stuk of 5 belletjes naar UWV. Hello panic attacks!

Aan het begin van de maand was er een concert van Delain in mijn eigen stad. Chill! Eens een keer 12min rijden ipv het halve land door racen. Dit kon ik wel! Boy was I wrong…
Ik ging in mijn eentje. Nou doe ik wel vaker dingen alleen, maar een concert? Pas één keer eerder deed ik dat. Hoewel ik vaker in deze zaal was geweest en zelfs vrijwilliger ben geweest bij hun kleine broertje, vond ik het spannend. Dankzij stimming heb ik het overleefd. Toen moest ik wel nog naar de auto lopen en naar huis rijden. Help! Ik stuurde een spraakbericht naar een vriendin dat ik aan het lopen was en waar precies dan. Dat hielp wel.

Verder had ik deze maand mijn tweede NEI-sessie bij de lovely Yvonne Dekker (@yvonne.dekker op Instagram). Hier kwam ook weer van alles naar boven dat ik nu beter begrijp en heb kunnen loslaten. Het heeft mijn (zware) leven (ik had net zo goed Brigitte Kaandorp kunnen heten) een beetje lichter gemaakt.

Concert

Aan het einde van de maand was het concert van Amaranthe in Tilburg. Nou ben ik al tig keer naar Amaranthe geweest én tig keer naar Tilburg, maar nog nooit ALLEEN!
Een week vooraf besloot ik om met de trein te gaan, omdat de rit echt te overprikkelend en panic inducing zou zijn. Ik zou niet meer veilig thuis komen na het concert.
Het OV is ook niet bepaald mijn beste vriend, maar het was the lesser of two evils. Ik heb de reis echt een miljard keer bekeken en mentaal doorlopen. Daarnaast appte ik mijn vriend en een goede vriendin de hele tijd, zodat ik mentaal afgeleid was van die gore trein en de enge mensen erin. Ook stuurde ik ze regelmatig updates en foto’s van waar ik was. Dat hielp me er doorheen.
Een andere methode die me hielp, was segment intending. Dat is je mentaal voorbereiden op het volgende gedeelte van je dag. Ik brak de reis op in stukjes. Dat was makkelijk, omdat ik een paar overstapmomenten had. Elke keer sprak ik dankbaarheid uit voor het veilig aankomen op plek X en visualiseerde ik hoe ik rustig en veilig het volgende stuk van de reis aflegde en veilig aankwam. Ook bij het eten, het concert en de terugreis deed ik dit.

Je vraagt je misschien af waarom ik in godsnaam ga als het me zó veel stress geeft en compleet uitput. Dat vraag ik me vaak ook af en is de reden dat ik dus zelden mijn huis uit kom. Juist dáárom moet ik af en toe gaan. Als ik nooit meer die angsten, OCD etc. uitdaag, worden ze almaar erger. In muziek kan ik me helemaal verliezen en ik vind het fantastisch om de band zo’n plezier te zien hebben op het podium. Ik kan echt nog máánden teren op dat fantastische gevoel van dat 1,5u concert. Meer hierover en andere dingen die ik juist gaaf vind aan autisme, lees je hier.

Even een real momentje: selfie in de laatste trein op de terugweg; ik was er he-le-maal klaar mee! Haar en make-up op half zeven, super moe en angstig.

Mijn kaart van de maand februari

Mijn kaart van deze maand was “the four of wands”.
Deze kaart staat voor spiritual guidance. Deze maand heb ik extra veel erop gelet dat ik mijn gevoel volgde. Vaak nam ik de ingevingen en mijn onderbuikgevoel wel waar, maar sloeg het dan alsnog in de wind. Achteraf dacht ik dan altijd: “zie je nou wel! Ik had ernaar moeten luisteren!” Dus dat ben ik extra veel gaan doen. Met succes. Allemaal ideeën begonnen te stromen en als dingen een wending kregen waar ik niet direct om stond te springen, dan vertrouwde ik erop dat het voor my highest good was. En dat was dus ook altijd zo!

Maart

Retreat

De maand begon echt MAGISCH! Van 4 t/m 7 maart was ik namelijk op het retreat van Sandy Kremers (@deliefdevollestrijder op Instagram). Hier ga ik nog veel meer over delen, want WAUW! Er is die dagen zó veel in mij geshift! Een nieuw businessplan ontvouwt zich, de energie van de mensen om mij heen is ook enorm veranderd, omdat er zo veel in míj is veranderd in positieve zin.

Het was al een hele uitdaging om tot Afferden te komen (1u 15min voor mij). Ik wilde wel heel graag zelf rijden, hoe eng en vermoeiend dat ook was. Dat zou al de eerste overwinning zijn. Ook dit hoort bij mezelf blijven uitdagen, omdat mijn wereld anders niet meer klein is, maar nonexistent. De heenreis ging perfect. Vroeg vertrokken, zodat ik heel rustig en bewust mijn huis kon voorbereiden (ik ga dus nooit van huis!) en mijn dwangrituelen de ruimte kon geven. Als ik dat niet zou doen, zou ik echt gék worden. Doordat ik vroeg aankwam, kon ik ontprikkelen in de auto. Dat had ik echt nodig. Ook hier paste ik segment intending toe.

De vier dagen op het retreat gingen veel beter dan ik ooit had durven dromen! Hoe dan?! Dat kwam denk ik doordat niks moest. Maar écht. Alles was ok. Alles mocht. De energie van iedereen daar was ook heel anders dan in mijn dagelijks leven. Dat voelde heel fijn en licht. Ook daar kon ik erop los stimmen en (korte) breaks pakken op mijn kamer. Gewoon puur mogen zijn wie ik ben, heeft ervoor gezorgd dat alles 1000x makkelijker ging.
Ik heb nieuwe technieken geleerd om mezelf te reguleren en in het hier en nu te blijven, een hoop shit doorvoeld en losgelaten en ik ben in mijn future self gestapt. Ook zijn er hele mooie connecties ontstaan en is er een hoop spooky stuff gebeurd.
Mind. Blowing!

Deze selfie maakte ik net voordat ik weer naar huis vertrok vanuit het retreat

WIA-keuring

Op 11 maart was het tijd voor mijn WIA-keuring. Doordat mijn coach niet kon op de oorspronkelijke momenten, zijn de twee afspraken samengevoegd tot één, maar wel bij andere medewerkers. Ik was juist blij dat ik op de oorspronkelijke afspraak degene had die ik ook had bij de Ziektewettoekenning. Ik hield mezelf echter voor: “I am divinely guided and everything happens for my highest good”. En dat was dus ook zo. Het was een fijn gesprek – voor zo ver een WIA-keuring en praten over al je beperkingen en problemen fijn is – en de uitslag was ook precies wat het beste is voor mij nu. En dat is IVA. Maar ik was niet mij als er niet weer een uitzonderlijke situatie was, haha. IVA is de WIA-uitkering die tot je pensioen loopt. Die krijg je als er geen benutbare mogelijkheden zijn en ze ook geen verbetering verwachten. Ik kreeg echter wél een verwijzing naar het Werkbedrijf. Daar kunnen ze namelijk met me mee kijken wat wél zou kunnen qua onderneming. Loondienst is namelijk ruled out omdat ik niet consistent belastbaar ben en niet kan voldoen aan de dingen waar een werkgever op moet kunnen rekenen. Daarbij heb ík ook een hoop voorzieningen nodig. Dat gaat dus niet werken (pun not intended). Omdat routine en een reden om mijn bed uit te komen wél essentieel zijn voor mij, is íets van (vrijwilligers)werk doen misschien (op termijn) juist wél goed.

Mijn kaart van de maand maart

Mijn kaart van de maand maart was Ariëlle. De tekst op de kaart was: “Nieuwe psychische en spirituele ervaringen veranderen je kijk op de wereld en op jezelf. Laat je spirituele gaven tot bloei komen studie, gebed en meditatie.”
Nou, dat is wel gelukt! Het retreat heeft hier de grootste rol in gespeeld.

Vooruitblik Q2

De nieuwe ideeën BRUISEN in mijn hele wezen! Ik zie de wereld en (mijn) toekomst een stuk positiever in. Dat wil niet zeggen dat mijn chronische depressie als sneeuw voor de zon is verdwenen, maar ik voel me wél een stuk minder moedeloos over de toekomst van mezelf en de planeet.

Keer op keer word ik geconfronteerd met mijn lijf en mind. Dat ik meer doe dan ik aankan, of diep van binnen dénk te kunnen. Daar mag nog van alles shiften. En ik mag erop gaan letten dat ik één ding tegelijk doe in plaats van zo veel van mezelf verwachten. Ik zit niet voor niks in de WIA! Ik geloof óók dat ik op den duur weer meer zal kunnen, op mijn manier en niet de traditionele zoveel uur werken tegen x uurtarief. Ook passieve inkomstenbronnen moet je opbouwen. Dat lukt wel alleen als ik mezelf de ruimte en rust geef die ik nodig heb en nu dus heb gekregen.

Wil je meer lezen over mijn jaarlegging? Check dan dit blog over de vrouwencirkel die ik in december bijwoonde.

Hoe heb jij het eerste kwartaal van 2024 ervaren?

Plaats een reactie